Operatie meralgia paresthetica
Meralgia is een lastig te behandelen aandoening en de oorzaak van de beklemming is niet bekend. Vaak wordt op een pijnpolikliniek geprobeerd de zenuwpijn uit te schakelen. Dit werkt bij een klein deel van de mensen. Opereren kan ook.
Nieuwe operatietechniek voor meralgia
De neurochirurgen van het Zenuwcentrum hebben in 2018 een operatietechniek ontwikkeld waarbij de zenuw wordt vrij gelegd. De resultaten zijn goed: 90% van de geopereerde patiënten is na de ingreep geheel pijn vrij en bij de overige 10% is de pijn enorm afgenomen. Het dove gevoel in de huid is bij het overgrote deel van de patiënten verdwenen en het gevoel in het been is bij bijna alle patiënten weer normaal of sterk verbeterd.
lastig te behandelen aandoening
‘Patiënten met meralgia hebben hinderlijke branderige pijn of een doof gevoel aan de buitenkant van het bovenbeen’, vertelt Malessy. ‘Ze hebben er veel last van bij lopen en slapen. Het is een lastig te behandelen aandoening en de oorzaak van de beklemming is niet bekend. Vaak wordt op een pijnpolikliniek geprobeerd de zenuwpijn uit te schakelen. Dit werkt bij een klein deel van de mensen. Opereren kan ook. Er zijn twee technieken beschreven, een waarbij de zenuw wordt vrij gelegd en een waarbij de zenuw wordt doorgesneden. De resultaten waren tot voor kort niet heel bevredigend, en daarom worden patiënten vaak niet eens verwezen voor operatie. De laatste jaren boekten teams uit Australië en Zuid-Korea goede resultaten. Zij legden de zenuw vrij aan de voor- en achterzijde. Ongeveer 75% van de patiënten had hier baat bij. Zij hadden geen of minder pijn en konden daardoor beter functioneren.’
Malessy en zijn team bedachten een aanvulling op de techniek van het Australische team. ‘Wij doen in het Zenuwcentrum veel van deze zogenaamde zenuwdecompressie-operaties, onder andere in de arm. En dan bewegen we de arm in verschillende richtingen zodat we kunnen zien in welke standen de zenuw bekneld raakt. Dit passen we nu ook toe bij meralgia. Tijdens de operatie bewegen we het been in allerlei posities, en zien dan dat de zenuw wel vrij ligt bij een gestrekt been, maar beklemd raakt als het been helemaal naar achteren gaat. Vervolgens zorgen we ervoor dat de zenuw vrij komt te liggen door bandjes door te nemen die strak staan en zenuwdruk geven in een bepaalde positie van het been.’
Voorbereiding
De operatie vindt plaats onder algehele narcose in dagopname. Enige tijd voorafgaande aan de operatie bezoekt u het preoperatieve spreekuur van de anesthesioloog. Deze geeft u informatie over de narcose en het nuchterbeleid.
De meralgia operatie
De operatie vindt plaats onder volledige narcose. U ligt op uw rug op de operatietafel. De neurochirurg maakt een snede ter hoogte van het voorste deel van de bekkenkam. Hij zoekt de zenuw op. Tijdens de ingreep wordt het been in verschillende richtingen bewogen. De chirurg kan dan zien in welke standen van het been bindweefselbandjes strak komen te staan en tegen de zenuw aan drukken. Vervolgens zorgt de chirurg ervoor dat de zenuw in alle posities van het been vrij komt te liggen door die bandjes door te nemen. Na afloop van de operatie wordt de wond in de huid gehecht.
Na de operatie
Als u na de operatie weer terug bent op de afdeling wordt ernaar gestreefd dat u zo snel mogelijk uit bed komt en in eigen tempo gaat bewegen. De wond kan daarbij een trekkend gevoel geven. Hiervoor kunt u eventueel pijnstillers gebruiken.
Resultaten en mogelijk complicaties
Als u thuiskomt kunt u uw normale activiteiten weer oppakken en voorzichtig in uw eigen tempo uitbreiden. De eerste 2 weken moet u veel van houding wisselen, korte stukken lopen, niet uren achter elkaar in één houding zitten.
Afhankelijk van de duur en de ernst van de klachten voor de operatie, treedt er meestal in de weken na de operatie vermindering van de Meralgia op. Als de huid voor de operatie anders aanvoelde, kan het maanden duren voordat het gevoel weer (bijna) normaal is. Bij het overgrote deel van de patiënten verloopt de behandeling zonder complicaties. Complicaties die mogelijk kunnen optreden zijn een bloeduitstorting in het wondgebied, een wondinfectie of wondvocht op de plaats van de wond.
Als het herstel goed verloopt, kunt u na ongeveer twee weken na de operatie proberen of u weer kunt fietsen en autorijden.